Winst voor mijn hart

 

Ervaringen vanuit mijn dagboek

Ik schrijf al enkele jaren schriften vol met ervaringen en overdenkingen.
Vandaag bladerde ik eens terug en las:

Er raken dingen zoek, ik raak dingen kwijt
                een autosleutel, edelsteentje en slippers….

Het lijkt verdwenen in het grote niets..
                maar mis ik het…..nee dat niet…..opgeloste materie in een eeuwig  ZIJN


                                                                                                                                                                                                                                                                                           

Luisteren

Luisteren is ontvangen van dat wat bij jou binnenkomt en via jouw gevoel  een beleving krijgt. Het zal niet woordelijk hetzelfde zijn wat de ander benoemt, maar het is jouw beleving van wat er wordt gezegd of getoond.

Het op deze manier luisteren zorgt voor vergroten van de ervaring voor allebei.

Laat het ontstaan

Boven op mijn zolder staat een eigen gespannen schildersdoek van 2 meter hoog. Op dit doek heeft een portret van de expositie Emoties gestaan, een man vol afschuw. Het doek hing in mijn woonkamer en heeft menige bezoek met open mond en vraagtekens doen staan kijken. De emotie schreeuwde van het doek en omdat ik wat rust in mijn woonkamer wilde brengen heb ik het doek vervangen door een kleinere met daarop mijn eigen kat Elvis.

In het schilderij is duidelijk het kader van Elvis neergezet, die ik met fantasiekleuren heb ingevuld. De kat is daarmee minder realistisch geworden, maar nog wel visueel herkenbaar.

Dit schilderij is in de periode gemaakt waarin ik meer vanuit mijn gevoel wilde werken. Ik vond het knap lastig om zonder kader te werken, vandaar dat die nog even is blijven staan.

Momenteel werk ik geheel vanuit mijn gevoel en laat het werk dus intuitief ontstaan. Het doek van 2 meter staat al 3 jaar op zolder. De man heb ik overschilderd met de kleur oranje. En oranje heeft 3 jaar op zolder gestaan. Heel vertrouwd is dat oranje geworden, maar  ik vind het tijd worden om iets te laten ontstaan, zonder kader, maar vanuit mijn gevoel.

Vandaag heb ik de eerste nieuwe streken gezet. Ben begonnen in het hart van het schilderij met wit en roze. Nu ik er zo naar kijk lijkt het net een veer of een blad van een bloem.

Ja, het past daar goed in het midden, ik laat het even nog zo staan.

Expressie

 

 

Kijk eens om je heen en vang de uitdrukking in een gezicht.

In een momentopname, in een flits worden gevoelens via gezichtsexpressie uitgestraald.

Ik vind het boeiend om naar te kijken. De uitdrukking van de ander doet iets met mijn gevoel.

De expositie van gevoelens op straat heb ik naar doek vertaald om daarna weer in een zaal te exposeren.

Tijdens de expositie reageerden veel mensen op mijn schilderijen. Ze stonden erbij stil en lieten de beelden tot zich doordringen om er een mening over te geven. Sommigen voelden de emotie die erachter schuil ging, anderen konden de expressie niet waarderen.

En ik stond geboeid te kijken naar de reacties die expressie opriep.

Fragmenten

Inmiddels is de zesde dag van ons verblijf op de camping Quinta Regadas do seco aangebroken. Ik had me voorgenomen om een verslag te maken van deze reis en merk dat de woorden op papier ver achter blijven op de daadwerkelijke ervaringen. Het is eigenlijk net als met foto’s, precies dat hele mooie wat je in werkelijkheid ziet is niet vast te leggen op een beeldje van 10 x 15 cm. En dat is nou precies ook met het verslag dat ik wil maken..ik maak hier zoveel mee als in een geheel, dat ik de deeltjes kan vertellen, maar dat het nooit de complete ervaring kan zijn.

Hier wat fragmentjes vanuit Portugal.

Diverse Portugese dorpjes in de buurt van de camping, allen met verschillende karakteristieke details. In Gouveia is dit prachtige kerkje te zien.

Een creatieve middag op het strandje bij de camping. Na wat rondgestruind te hebben in de omgeving van de camping waren we geland op het strandje, waar we de materialen die we onderweg gevonden hadden gebruikten voor onze creatieve uitspatting.

Fotoshoot door Naomi Reijnders www.naomireijnders.nl

Op geheel eigen wijze legt Naomi beelden vast met haar camera en vanuit haar directe creativiteit in het moment ontstaan de meest wonderlijke foto’s. Samen de foto’s bekijken en uitzoeken is dan een feest op zich.

Marcelle Meuffels is zeer tevreden over de foto’s die voor haar armbanden zijn gemaakt, http://www.insideoutbracelet.com/.

BBQ-avond op de quinta. Heerlijk verzorgd door Bonne en Ingrid met zelfgemaakte salade en sauzen. Gezellig samen aan tafel en een avondje bomen tussen de bomen.

Maansverduistering op woensdagavond 15 juni 2011 rond 22.00 uur. Eerst hield de maan zich verscholen achter de bomen en liepen wij de camping op en neer om haar te vinden. Uiteindelijk kwam ze uit zichzelf tevoorschijn en probeerde de aarde haar te verschuilen.

Paardrijden door de bossen en kleine dorpjes in de omgeving. Ik heb totaal geen ervaring en vond het een spannend avontuur, zeker op de momenten dat het paard in draf of galop in ene keer de heuvel op wilde. Het kleinste paard was mij toegewezen en die hobbelde veel harder dan de andere paarden.



Gezelschap

In de warmte van de dag zochten we wat verkoeling aan de rand van een klein stroompje water.

Ik ging zitten op een steen en voelde mijn gedachten tot rust komen.

Ik keek over het water en zag insecten dansen en schaatsen, hun pootjes raakten net het wateroppervlak. Vlinders landden op mijn armen en aan de andere kant van de oever zag ik beweging. Er zweefden libellen, een aantal erg blauw van kleur en anderen groen met oranje vleugels.

Zacht ruiste het water langs mij heen en blaadjes in de vorm van bootjes lieten zich op het oppervlak meedrijven. Sierlijk bewogen ze met de stroom mee.

In mijn fantasie kroop ik op zo’n blaadje en schudde de hand met de libellen, vlinders en de andere insecten om mij heen. Vandaag ontmoette ik de natuurlijke bewoners van dit gebied.

Welkom

Zaterdag 11 juni 2011, 16.30 uur aankomst op Quinta Regadas do Seco

Na een autorit van 2 uur vanaf het vliegveld Porto door een groen bergachtig landschap kwamen we op de toegangsweg naar de Quinta. Het moment dat de wielen het zandpad raakten voelde ik een warm gevoel opkomen. Deze weg gaf toegang tot een heerlijk ontvangst, dat kon niet anders.

Om mij heen kijkend naar de wijnvelden, de loof- en naaldbomen, realiseerde ik me dat deze afwisseling betekent dat alle elementen op deze plek aanwezig zijn, zoals in een waarlijk paradijs.

Bij aankomst werden we met open armen ontvangen door Bonne en Ingrid, de eigenaren van de camping en Naomi, die tijdelijk op deze camping haar ‘huisje’ heeft gevonden.

In onze tent stond een bosje bloemen klaar, een flesje wijn en een opgemaakt bed!! We konden zo op de veranda neerploffen.

En in de uren die volgende, bijkletsend met Naomi, kwamen ook de poezen en honden langs om ons met een snuifje of likje te verwelkomen.

Het in open armen ontvangen worden voelt als thuiskomen van jezelf bij de ander.